Wie is daardie mooie blom
Wat uit die kombuis uitkom?

Eers het ek na haar gevry,
Later getrou en kinders gekry.

Maar, in die eensaam van die nag
Sit sy nou vir my en wag.

Laatnag sal ek huis toe kom
Tot by die bed, dan val ek om.

Lê ek skaars dan “pass” ek uit
Terwyl sy nog die deur moet sluit.

Terwyl sy met my stink lyf praat
Mompel ek: “Gaan slaap…dis laat.”

More kan ek nie verstaan
Waarom al die stilte gaan.

Vir ete kry ek koue skouer
En haar ogies trek al nouer.

Sê sy met vuis in die hand:
“Kry jou helfte aan die kant.”

Terwyl sy my die deur uitsmyt
Skreeu ek:”Dis vir liefdadigheid!”