'n gekraakde hart, 'n gekneusde siel,
'n gebed vol geloof, vir 'n draai van die wiel,
Wanneer gaan die seer dan ophou? Wanneer gaan my geluk begin?
Hoeveel trane nou nóg? Voor die vreugde ook mag wen?
'n gesig vol emosies, Elke plooi vertel 'n verhaal,
Van elke bietjie sonskyn, elke druppel reen,elke storm vol hael.

Is dit dan die storie wat my lewe moet vertel?
My kruis is swaer maar ek hou my moed,
My kneë is stukkend geskuur,
maar met 'n glimlag sal ek gloed,

My hart is vas gewerk met naald en garing en hoop vir 'n beter môre.
Maar vrae van pyn bly oor my lippe loop...

Hoeveel trane kan twee oë nóg huil?
Hoeveel gebede van red kan 'n stemband nóg spreek?
Hoeveel langer moet 'n hart nóg hoop op iets wat ek nie ontvang nie.

Dis alles net onbeantwoorde vrae,
Gedagtes van pyn,
En my laaste hoop vir môre,
Dat God my sal optel en deur die dag sal dra.

Deur: Annestashia Willemse