Jy lê daar
so leweloos en
stil. En sonder om ‘n woord
te sê, spreek
jy ‘n duisend tale.

Elkeen wat jou ken
weet van jou hart s’ verhaal...
jou hartseer en
elende,
jou blydskap
en...

Verdrietig lê jy net soos
‘n lyk deur die lewe
se getye
uitgespoel;
verslint deur tyd
se vernietigende vuur
van beproewings.

In jou leweloosheid is
jy die mens
wat leef
in harte van vele wat
net soos jy
die dorings
van die lewensroos
moes trotseer...