Weergawe: 1
Aantal woorde: 61
Kere gelees: 0
Datum gepubliseer: 21 May 2009
waar ek vir niemand te ja of te nee,
vir niemand, van myself te moet gee,
ek alleen, niemand wat pla,
niemand wat enigiets vra,
weg van almal, vir ‘n paar dae,
myself weer vind,
my aan niks hoef te bind,
weer leef soos ‘n kind,
Eendag net ek , en my huisie, by die see.
Lees ander gedigte deur Buksie
E-pos my as kommentaar gelewer word
Rapporteer foute/ongewenste inligting rakende die gedig
Stuur e-pos aan vriende aangaande hierdie gedig
Nuutste werk ingestuur binne die afgelope 7 dae
deur Johan Botha
Hoe sê ‘n vyfjarige kind vir iemand groter as hy om hom nie te verkrag nie? Hoe reageer hy as hy sien hoe sy ma mishandel word deur ‘n dominerende vark van ‘n pa wat op drugs is? Wat gebeur met hom wanneer hy ouer word en probeer om by die samelewing in te pas, ‘n samelewing waar hy sukkel om met ouer mans te kommunikeer? Hoe probeer hy om sy eie identiteit te skep en ‘n beter mens van homself te maak? Dan word hy aangesê om sy pa te vergewe? Hoe? Waar sal alles eindig? Hierdie is sy lewensverklaring.
