Vanoggend, dou-voor-dag, het ek my e-pos nagegaan.
Jou boodskap was ook daar, in dood se stikke swart omraam.
Eers dag ek in my ongeloof ek het net skeef verstaan,
maar in markante skeidingswoord (onder Woes se eie naam!)
lees ek met breindisfunksie -wat vertraagd trag te verwerk-
dat op my Woes se werfie sal elke vriend se stem verstil
want die hek van “Woes-Afrikaanse-paradys Beperk”
swaai roesig, raserig tot slot nes Skoppensboerse gril!
Maar al die jare hier op Woes se skeppingskragtigheid
van saamskryf, saamlees, saamtreur, saamlag, siele-goed gedeel
glo ek, was oorsaaklik tot ieder skeppingsdiensbaarheid;
daarom dan my dank aan elk dat ek ‘n rolletjie kon speel.
Ek groet met koue woorde, verwarm deur ons wondertaal
in wete dat ons almal wel iets goeds uit Woes kon haal.