Jy’t my hart geleen,
dit verander in steen,
ek’t jou bejeën,
ek’s nou van jou vervreem,
vertrou nou, geen een,
die naarheid, pyn, ek kreun!
Was ons tydjie saam,‘n leuen?
Sal ek my eie lewe neem?
Daar’s ‘n droogte, geen meer reën,
My lewe nou, soos ‘n kaal been,
sal ek ophou, om oor jou ween?
Was dit ‘n bedekte seën?