Ek haal die pen stadig uit my hart, en begin dan nou vir jou in bloed te skryf: "AC het op skool reeds kortverhale begin skryf, maar tans skryf hy meestal gedigte. Hy glo hy kry sy skryftalent van sy oupa en sy ma,...
Die woorde waai in my gedagtes rond, skop hier en daar n bietjie stof op,elkeen kry 'n lêplek op die bed van my hartkamers, sweef in die gange van my gedagtes, en vang die klank en aroma op van my taal geliefd.
Ek is maar 'n amateur skrywer, weet maar min maar leer gou. Ek is nogal soos 'n spons en drink graag al die oulike goed in wat op die Woes Blad is. Ek lief lag en grappe maak want die ou lewe is so onderstebo...
Die diepste gedeelte van my hart se punt is in my taal omskryf in die wind. Die woorde val vanaf my tong tot binne die pappier se bron. Ek skryf, ek lag, ek speel en huil. Niemand, maar niemand, sal my emosie sien skuil.
deur Rachelle du Bois
Delia Kriel is mede-eienaar van die vakansieoord Zeesig. Haar eerste ontmoeting met Alex Vorster, haar sexy nuwe buurman, laat haar hare rys. Hy jaag haar kat die skrik op die lyf en hy jaag haar die harnas in. Kortom, hy pla haar, vreeslik, aanhoudend. Hy het haar rustige bestaan hier op Zeesig kom versteur en sy is vies, baie vies. Alex se broer, Xander, is die diep een, die stil musikant wat sy hart op Delia se vriendin, Madeleen, verloor het. Hy is koppig en hy weet wat hy wil hê, maar sy is versigtig vir die liefde, want net 'n donkie sal twee keer oor dieselfde klip struikel. En sy is nie 'n donkie nie. Hy is egter die ideale model vir haar beeldhouwerk en haar kunsuitstalling lê voor . . .
